Historia kościoła w Czernicy to niezwykła opowieść o wytrwałości i determinacji lokalnej społeczności w dążeniu do posiadania własnej świątyni. Przed rokiem 1945 wieś była częścią parafii w Pstrążnej, jednak marzenia o własnym kościele zaczęły kiełkować już od 1900 roku.
Mieszkańcy Czernicy i Łukowa Śląskiego wielokrotnie zgłaszali propozycję budowy własnego kościoła, ale obawy proboszcza parafii w Pstrążnej oraz brak wystarczającej siły przebicia lokalnej społeczności utrudniały te plany. Mimo prób zebrania funduszy, które w czasie I wojny światowej zostały wykorzystane na pożyczkę wojenną, budowa kościoła nie doszła do skutku w okresie międzywojennym.
Po 1945 roku, dzięki staraniom Juliusza Fojcika, naczelnika gminy, i wdzięczności za przywrócenie wolności po II wojnie światowej, plan budowy kościoła został ponownie rozważony. Urząd Ziemski udostępnił budynek dawnej gospody, a 3 maja 1945 roku utworzono Komitet Budowy Kościoła. Dzięki datkom i pracy społeczności, gospodę przerobiono na kościół, który 15 sierpnia 1945 roku został poświęcony.
Następnie, w 1948 roku, rozpoczęła się budowa obecnej świątyni. Pomimo utrudnień ze strony władz komunistycznych, społeczność, korzystając z bezpłatnej pracy i darowizn parafian, zdołała ukończyć budowę kościoła. Mimo aresztowania proboszcza Pawła Misia, datę 3 maja 1953 roku uznano za oficjalne poświęcenie kościoła w Czernicy. Historia tej świątyni to przykład determinacji i wspólnotowego wysiłku w osiągnięciu celu.
